Van heen en weer anders heen en een brand

De volgende dag gaan we met de camper op weg naar Sequoia NP en Kings Canyon. Als we na een klein uur bij de ingang van het park komen, krijgen we te horen dat we van die kant niet het park in kunnen. Onze RV is te groot voor de kleine haarspeldbochten. We kunnen wel tot aan het Visitor Center rijden. Daar krijgen we het advies om terug naar Visalia te rijden en dan naar het noorden om van daaruit het park in te rijden. Een tocht van ruim twee uur. Balen zeg. We kijken op de kaart en besluiten een afkorting te nemen. Als we weer de berg af rijden, zien we een klein brandje aan de andere kant van de rivier. Hier staan geen brandweerlieden bij, in tegenstelling tot de gecontroleerde brand, waar we op de heenweg en terugweg langsrijden. We komen dan ook de hele tijd brandweerwagens tegen die met sirene en zwaailicht de berg op rijden. Ook een dieplader met een bulldozer komt ons tegemoet. Later horen we van Caroline dat er een flinke brand is uitgebroken in het park aan die kant.
We rijden over een slingerweg, met prima asfalt en hier en daar een huis, naar Sequoia Forest en Kings Canyon. Daar hoeven we geen entreekaartje meer te kopen omdat we dat al aan de andere kant hebben gedaan. Ook hier gaan we eerst in het Visitor Center een film bekijken over de ontdekking en geschiedenis van het park. Een deel van het park is als eerste park beschermd natuurgebied geworden en getekend door de president van de VS begin 1900.
We zien het eerste voorbeeld van een sequoia, een stomp en een boom bij de ingang. Een stuk verderop zitten een heel stel Fransen te picknicken en hebben veel plezier. Op weg naar de stomp zien we een grote redwood met brandplekken. Deze bomen kunnen goed tegen brand omdat ze een hoog gehalte aan tannine in de bast hebben. Een brand zorgt ervoor dat de grond om de boom vruchtbaar wordt, zodat deze zijn zaadjes kan laten vallen om nakomelingen te krijgen. Het zijn indrukwekkende bomen. Op weg naar de op een na oudste en grootste sequoia, de General Grant Tree, zien we meerdere grote bomen. Er loopt een mooie trial naar en om deze boom. Daar komen we een Aziatische groep tegen, een en al gekwetter met een tweetal mannen in traditionele kleding.
Omdat je op de foto niet goed kunt zien hoe enorm breed en hoog deze bomen zijn, gaan we er voor staan.
Dan staat ons volgende park op het programma, Kings Canyon.
We rijden door het Sequioa Forest hier naartoe. De parken liggen aan elkaar vast. Onderweg veranderd het landschap geleidelijk. We zien diepe canyons, doorsneden door een snelstromende rivier. Overal langs de rivier staan borden, dat je niet te dicht bij het water moet komen en zeker niet mag gaan raften. Als snel begrijpen we waarom. De rivier is een woeste aaneenschakeling van hoge golven en whitewash. Dit betekent dat de rivier ijs- en ijskoud is door het smeltwater van de passen die aan het smelten zijn. Omdat de winter dit jaar lang duurde en er enorm veel sneeuw op de bergen heeft gelegen, en nog ligt, komt het smeltwater met een rotgang naar beneden. Door diepte van de rivier waar gevaarlijke rotsen in liggen, zal een val hierin je einde betekenen. Met geen mogelijkheid kom je nog boven water. We maken foto's en filmpjes zodat jullie kunnen zien wat we bedoelen.
We rijden helemaal naar boven totdat we bij een campground komen. Hier staan meerdere tentjes en RV's. Daarnaast zie je de bekende beerbestendige ijzeren kasten staan, waar je al je etenswaren maar ook bijv. tandpasta, cremes, shampoo e.d. in moet stoppen. Beren ruiken heel erg goed en komen op alle lekkere geurtjes af. Ze lopen hier ook overdag rond, dus je moet altijd op je hoede zijn. Ze lusten alles, en als ze bijv. iets in je auto zien liggen dat eruit ziet als eetbaar, breken ze die open en vernielen het hele interieur.
Op de terugweg stoppen we bij de Grizzly Falls een grote waterval die je vanaf de weg kunt zien.

Terug op de camping wil ik nog even gaan zwemmen, maar helaas ben ik te laat. Het clubhuis is al gesloten. We gaan eten bij een Mexicaans restaurant om de hoek. Het eten is er heel anders dan je in Nederland krijgt. Niet verkeerd, maar super lekker is het ook niet. De bonenpratsj is in ieder geval niet te eten. Ik bestel een ijsthee, maar die is ook niet uit een fles, maar zelf gemaakt van koude thee met water en ijs. Och ja, alles moet je een keer geprobeerd hebben.
Als we terug naar de camping lopen, komen we langs een speelhal voor kinderen met allerhande spelletje, zoals schieten, airhockey, basketballen etc. Hier worden ook kinderfeestjes gehouden.
Ernaast ligt een grote trampolinehal.
Nog een paar alcholische versnaperingen en dan weer naar ons bedje. Morgen naar Groveland en ons laatste park.