Van Kanab naar Monument Valley en Flagstaff

En alweer een verslag van onze tocht door het westen van Amerika. We zijn in de ochtend naar Monument Valley gereden. Een lange tocht over de prairie en daarna door het bos in Arizona. De hele weg door het bos zien we de gevolgen van een bosbrand. Soms staat er tussen nauwelijks geschonden bomen de resten van een volledig verbrande boom. Op meerdere plekken zijn ze bezig om de bosschages en resten bij elkaar te leggen op hopen. Deze kunnen dan naderhand worden opgehaald. Dan is het weer een mijl of zo minder en ineens zie je weer waar de brand hevig gewoed heeft. Het doet ons denken aan de hevige brand die we in 2003 zagen in het Rhônedal in Zwitserland. Die brand zagen wij van een klein kringeltje rook, in no time uitgroeien tot een brand die over de hele heuvelrug en ver daar achter het bos in lichterlaaie zette. Ze zijn dagen bezig geweest om deze te blussen. Toen we er jaren later weer kwamen was het bos nog steeds een zielige vertoning.

Onderweg komen we bij een brug over de Colorado River, waar vroeger door de mormonen een veerverbinding is aangelegd. Dit om de gelovigen van Utah naar Arizona te krijgen om daar het geloof te verspreiden. Veel native-americans zijn mormoons geworden. Of Jehova's getuigen, zevendedags adventisten en nog meer van dat soort sekten.
Er is in de rotsen bij de brug een jonge Condor geboren en de organisatie die zich bezighoudt met het vergroten van deze populatie, staat met verrekijkers op de brug. Het jong zie ik niet, maar wel de moeder. Op foto's is het jong wel te zien. Interessant.

We rijden door en het landschap veranderd van hoge bergen en grote valleien naar hoge bergen en grote valleien. Als je ooit over de Povlakte in Italië bent gereden, weet je hoe saai dat na verloop van tijd wordt.
We steken de grens van het Navajo reservaat over en na verloop van tijd zien we kleine hutjes langs de kant van de weg met Nederlandse(!) vlaggen met 'welkom' en 'open' opstaan. Bij een van de hutjes vraag ik waarom ze deze vlaggen hebben. Blijkbaar is er een overschot aan Nederlandse vlaggen en daarom gebruiken ze die. Vreemd verhaal!!!
Ik koop er twee souveniertjes en dan rijden we door naar Tuba City om te tanken en boodschappen te doen. Er lopen twee straathonden bij het tankstation rond, dus ik "held" durf de auto niet uit.
Gelukkig valt dat bij de supermarkt mee en we doen daar de noodzakelijke boodschappen. Helaas voor ons is het verboden om in het reservaat alcohol te verkopen en dus koop ik limonade voor de avond. Jack heeft nog bier dus die zit goed.
Na een lange tocht komen we bij Monument Valley. We maken de ene foto na de andere en op de camping kunnen we de monumenten zien. Schitterend.
We melden ons aan voor een guided tour de volgende ochtend. We moeten dan erg vroeg op omdat die om kwart voor acht 's ochtends begint. Valt wel tegen zo vroeg uit mijn nestje.

Na het ochtendgloren gaan we de camper op de parkeerplaats voor de camping zetten. Mijn stem is volledig verdwenen en ik kan dus alleen maar een beetje fluisteren. Lekker rustig voor Jack natuurlijk;)
We stappen in een truck die op de achterbak banken heeft waar we met z'n allen op kunnen zitten. De auto is vol en we gaan op weg. De weg door Monument Valley is op z' n zachts gezegd hobbelig. We worden constant door elkaar geschud en Jack stoot zijn been tegen de zijkant. We gaan eerst een 'hogan' van binnen bekijken. Het is een ingenieus gebouw dat bestaat uit boomstammen die op een bepaalde manier in elkaar 'gevlochten' worden en daaroverheen komt de rode aarde. In het midden van het dak zit een gat waar de schoorsteenpijp doorheen gaat. Binnenin kan een gezin van max acht personen wonen. We zien een weefgetouw met een tapijt in opbouw.

De tocht leidt ons naar de verschillende monumenten en we zien ook natuurlijke arches, uitgesleten door water, wind en de zon. The Arches in Utah kunnen we dus ook overslaan.
Na een tour van 3,5 uur komen we terug bij de camper. We eten wat en gaan dan op weg naar Flagstaff. Ook deze tocht is saai door de eindeloze prairie. Maar aan het eind van de middag komen we aan op de camping. We liggen tussen de dennenbomen en de WiFi is alleen bij de receptie werkend. Dus na het eten en een rustige avond en nacht heb ik nu dit verslag getypt. De foto's zet ik er vanavond op. Ga nu de was uit de machine halen. Trouwens Jack zat tegenover me een echte Amerikaanse hotdog te eten. Heeft redelijk gesmaakt, broodje enigszins klef.